ομολγός

ὀμολγός, ὁ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ζόφος».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. με φωνήεν ο- (πιθ. αιολικό) συνδέεται με τη λ. ἀμολγός* «σκοτάδι, καρδιά τής νύχτας»].